ذکر نوحه دوازده شب اول محرم 4
در غــریبی نهــم ســر به دیــوار گــریــد از حــال من چــوبــۀ دار کــوفه پُــر گشته از کـیـنه برگرد وارث آب و آئـیـــنــه بــــرگـــرد سیدی سیدی ای حسین جان؛ سیدی سیدی ای حسین جان *********************************** شد دلــم همــچـو زلف تو بی تاب بسته شـد بر روی مــیــهــمان آب در دل کــوچــه هــا با دل تــنــگ جای گل بر سرم می خورد سنگ سیدی سیدی ای حسین جان؛ سیدی سیدی ای حسین جان *********************************** یــاد تــو شــد چــــراغ شــب مــن مـی چــکــد خــون دل از لــب من یاد اشک تو بر من چه سخت است گریــۀ پیش دشمن چه سخـت است سیدی سیدی ای حسین جان؛ سیدی سیدی ای حسین جان ************************************************** ورود كاروان به كربلا غــم بـه مــهــمــانــی دل رســیــده کــاروانــی بــه مــنــزل رســیـــده حــاجــیـان این منــای حسین است کــعـبه در کـربــلای حسیــن است السلام السلام ای حسین جان؛السلام السلام ای حسین جان ************************************ کــربــلا؛ مـاه و مــه پــــاره آمـــد غنــچــه ای بــیــن گــهــواره آمــد داغ تـیــر عــدو گــردده احـسـاس بر گلــوی عــلــی؛ مـشـک عبــاس السلام السلام ای حسین جان؛السلام السلام ای حسین جان ************************************ نیــزه بــوسد همین جــا ســری را دشـمـنـت دزدد انــگــشــتـــری را آتــش کــیــن کــجــا وادی طــــور نــعــل تــازه کــجــا ســورۀ نـــور السلام السلام ای حسین جان؛السلام السلام ای حسین جان ************************************************** حضرت رقیه (س) ارث حــیــدر بــود ای پــدر جـان نیــمـه شب ســر زدن بر یــتـیمان من یــتــیــمـی کتک خورده هستم آیــــنــه بــــودم امــا شــکـــسـتــم ای پدر ای پدر ای حسین جان؛ ای پدر ای پدر ای حسین جان ************************************* شد نــوازشــگــرم بــی تو دشــمن نقــش گــل زد روی صــورت من ایــن کــبــودی دهــد بــوی زهــرا بـشــکــنــد دست دشــمــن خــدایــا ای پدر ای پدر ای حسین جان؛ ای پدر ای پدر ای حسین جان ************************************* خـاک و خــاکستــری گشته رویت چـه نــمــوده عـــدو بـا گــلــویــت خــانــۀ خـــولــی و دیــــر راهــب با ســر تو چه کــرد این مصــائب ای پدر ای پدر ای حسین جان؛ ای پدر ای پدر ای حسین جان ************************************************** طفلان حضرت زینب (س) شــاه بی لــشــکــرم کــن نــظــاره خــواهــرت مــانــده و دو سـتــاره یــا بــده اذن مــیــدان به خــواهــر یا بــگیــر از من ایــن دو کبــوتــر سیدی سیدی ای حسین جان؛ سیدی سیدی ای حسین جان *********************************** نــزد نجمه که داد قـاســم از دست نام مــادر بــرایــم چه سخـت است ای امــیــــر مــن ایــن دو بــــرادر هر دو قــربــان یک مــوی اکــبـر سیدی سیدی ای حسین جان؛ سیدی سیدی ای حسین جان *********************************** گرچه هــجــران نبــاشد خــوشـایند گــر چه مشــکــل بود داغ فــرزند مـن به جــان میــخــرم مــاتــم تــو هــر غـمـی را به غــیـر از غم تو سیدی سیدی ای حسین جان؛ سیدی سیدی ای حسین جان ************************************************** عبدالله ابن الحسن خیمه ها سـر به ســر شد پــریشان می رود یک یــتــیــمـی به میــدان تشنــه ای در صـف لالــه هـا رفت دست خـالی سوی نــیــزه ها رفت آه و واویــلا آه و واویــلا ؛ آه و واویــلا آه و واویــلا ********************************** می چکــد تشنــگــی از نــگــاهش ســیــنــه ی آســمــان قـتـلـگــاهش تــیــر دشــمــن دریــده گــلــویـش دست و پــا زد کــنـار عــمــویش آه و واویــلا آه و واویــلا ؛ آه و واویــلا آه و واویــلا ********************************** بوی عطـر حسن گشتــه احســاس دست او شد جــدا هــمچــو عبـاس صید بشکـسـتـه پــر زد پــر و بال جــان دهــد با عــمو بیــن گــودال آه و واویــلا آه و واویــلا ؛ آه و واویــلا آه و واویــلا ************************************************** قاسم ابن الحسن ای حســن جــان کـجــایــی بــرادر یــوســفـت را بـبـیـن گشته پــرپــر بار دیـگــر ببــیــن اشــک و دردم همچــو غــارت زده گــریه کــردم آه و واویــلا آه و واویــلا ؛ آه و واویــلا آه و واویــلا ********************************** بــوده یک پــیــرهن جــوشــن تــو وای مــن تــیـغ تــیــز و تــن تـــو بــی زره بــودنــت درد ســر شــد جسمت ای لالــه پــاشیــده تــر شد آه و واویــلا آه و واویــلا ؛ آه و واویــلا آه و واویــلا ********************************** این مشبــک تنـت شد ضــریــحــم پا مکــش بر زمیــن ای ذبــیــحــم بـر تو این عیــد قــربــان مبــارک قــد کشیــدی عــمــوجــان مبارک آه و واویــلا آه و واویــلا ؛ آه و واویــلا آه و واویــلا ************************************************** حضرت علی اصغر (ع) بر گــل فــاطــمــه بــستــه شـد آب رنـگ گــلــها شــده رنگ مهتــاب ای عطش خـون دل لشکــر اوست از همه تشنــه تـر اصــغــر اوست اصغـرم اصغـرم لایی لایی؛ اصغـرم اصغـرم لایی لایی ************************************ از عـطـش دیــده هــا شد شب تــار وای من طفــل و این رنــج بسیــار مــادرش مــانــــده در چــاره ی او نوحه خــوان گـشـته گهــواره ی او اصغـرم اصغـرم لایی لایی؛ اصغـرم اصغـرم لایی لایی ************************************ کودک است این که جـنگــی ندارد هر چه پیش آیــد او جــان سپــارد حــرمــلــه گــل کجــا بوســۀ خـار نا نجیب این بُوَد طـفـل شیـرخـوار اصغـرم اصغـرم لایی لایی؛ اصغـرم اصغـرم لایی لایی ************************************************** حضرت علی اکبر (ع) پر شد از بوی گل؛ دشت و صحـرا شد جــگــر گــوشــه ام اربــاً اربـا این شــکــســتــه قــمــر دیـدنی شد چون عـروج پــسـر دیـــدنــی شــد وای علی وای علی اکبر من؛ وای علی وای علی اکبر من ************************************ قــطــعه قــطــعه تنت در کــنــارم نیــمــه جــان در عبــا می گــذارم جمع این جسم پــاشیده سخت است خنده بر داغ غمــدیــده سخت است وای علی وای علی اکبر من؛ وای علی وای علی اکبر من ************************************ دیــده وا کـن به لب جــان رسیــده پــای عــمــه به مــیــدان رســیــده پشت دیــن خــم شــد از مــاتــم ما چــشــم نــامــحــرم و مــحــرم مـا وای علی وای علی اکبر من؛ وای علی وای علی اکبر من ************************************************** حضرت عباس (ع) علــقــمه در غــمــم نوحه خــوانده چــیــزی از پــیــکــر من نمــانـده بیــن چــه شــد بـا مــه آل هــاشــم قــدّ ســقــا شـده هــمــچــو قــاســم الـوداع الـوداع ای بــرادر؛ الـوداع الـوداع ای بــرادر ********************************** بســکــه تــیــر آمــده بــر تــن من خــون کند گــریــه این جـوشن من بــر زمین خــوردنــم دیــدنــی شـد پـــاره پــاره تــنــم دیــــدنــی شــد الـوداع الـوداع ای بــرادر؛ الـوداع الـوداع ای بــرادر ********************************** من کــه دستــی به پیــکــر نــدارم ازغــــم غــربــتــت بــی قــــرارم دیــده را بــستــه خـون جــبــیــنـم بــستــن دست خــواهــر نــبــیــنـم الـوداع الـوداع ای بــرادر؛ الـوداع الـوداع ای بــرادر ************************************************** شب عاشورا امشــب ای قــبــلــه ام می تــوانــم تا ســحــر با تو قــرآن بــخــوانــم عـصــر فــردا کــنــم من نــظــاره می شـود مــصحــفــم پــاره پــاره الوداع الوداع ای حسین جان؛ الوداع الوداع ای حسین جان ************************************ بــهــر فــردا تو فــکــر کــفـن کن کهنــه پــیــراهنــت را به تــن کـن بیــن دل مــضــطــر خـواهرت را در بــیــاور تـو انــگــشــتــرت را الوداع الوداع ای حسین جان؛ الوداع الوداع ای حسین جان ************************************ خــوش بــود روی مــاه تـو دیــدن از لبـت صــوت قــرآن شــنــیــدن وای من روی ماه و لــگـد کــوب وای من این لب و بــوســه چـوب الوداع الوداع ای حسین جان؛ الوداع الوداع ای حسین جان ************************************************** روز عاشورا یا عــلــی از نجــف کن نــگــاهــم نیــمه جــان شــاهــد قــتــلــگــاهم سنگ و پیــشــانی عــرش رحمان تــیــر ســه شعــبــه و قـلب قــرآن آه و واویــلا آه و واویــلا ؛ آه و واویــلا آه و واویــلا ********************************** قلب عـصمت پــریشــان به من شد خواهــرت با عــدو هم سخــن شـد دست خـود را روی ســر نــهــادم تو زمــیــن خــوردی و من فــتادم آه و واویــلا آه و واویــلا ؛ آه و واویــلا آه و واویــلا ********************************** نــوح کــربــبــلا غــرق خـون شد پــیــکــر یــوســفــم لاله گــون شد پیش چشمم به غــارت کفــن رفت از تــن یــوســفــم پــیــرهـن رفت آه و واویــلا آه و واویــلا ؛ آه و واویــلا آه و واویــلا |
